ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
فرمت : WORD تعداد صفحه :3
امام علی درخصوص عدالت بیانی دارد که می توان مفهوم کامل و تعریف جامع این کلمه را از آن دریافت:
وَ سُئل علیه السلام، أیما اَفضلُ: العدلُ او الجود؟ فقال(ع): العدل یضع
الامور مواضعها و الجود یخرجها عن جهتها، و العدل سائس عام و الجود عارض
خاص، فالعدل اشرفهما و افضلهما؛ از امام(ع) سؤال شد: از عدل و جوُد (بخشش)
کدام یک برتر و ارزشمندترند؟ فرمود: عدل امور را به جای خود می نهد اما جود
امور را از جهت اصلی خارج می کند. عدل سیاست گری فراگیر همگان است و اداره
کننده عموم است اما اثر جُود محدود، و عارضه ایی استثنایی است. بنابراین
عدل شریف ترین و بافضیلت ترین آن دو است. این تعریف همان تعریف معروف است
که از عدل شده است: وَضع کل شیء فی ما وضع له ، که معنای آن قرار دادن یا
نهادن هر چیز در جای مناسب آن است. در جامعه انسانی افراد مختلف اند.
صلاحیت ها، لیاقت ها، استعدادها، ارزش ها و پایه های علم، فضیلت، ایمان،
اخلاق و درایت ها متفاوت است. حقوق انسان ها در زمینه های مختلف برحسب این
موازین تعیین می گردد. اگر این ارزشیابی درست بود و طبق صلاحیت ها هر فردی
از حقوق شایسته برخوردار گشت، عدالت اجتماعی تحقق یافته است. اما اگر پایه
ها و مراتب اجتماعی را معیارهای واقعی تعیین نکند، این همان ظلم است که
نظام جامعه را از هم می پاشد. امام(ع) در مقایسه عدل و جُود، عدل را ترجیح
داده و استدلال نموده اند که جود و بخشش گرچه خصلتی ممدوح و قابل ستایش
است، ولی همه جا کارسازی