از آنجا که بر روی ورزشکاران زن پژوهشهای دقیق و گسترده ای صورت
نگرفته است یک اتفاق نظر و تفاهم کلی در مورد سطح عملکرد آنها وجود ندارد .
وجود اختلافات فیزیولوژیک و نیز ساختاری بین جنس زن و مرد هم مزید بر علت
شده است . در اینجا به تعدادی از ویژگی های جنس مؤنث در ارتباط با ورزش و
فعالیت بدنی اشاره می کنیم .
- اگر چه بر اساس نظرسنجی ها ، اکثر ورزشکاران زن معتقد به افت عملکرد
بدنی در دوران قاعدگی هستند . اما از لحاظ فیزیکی زنانی بوده اند که در طی
زمان قاعدگی قادر به شکستن رکوردهای جهانی شده اند .
- فعالیت ورزشی شدید سبب کاستن سطح استروژن خون می شود ، اما لزوماً بر سطح عملکرد بدنی اثری ندارند .
- در تمرینات با شدت برابر ، اختلافی در میزان بروز آسیبهای ناشی از ورزش در زن و مرد دیده نمی شود .
- قرصهای ضدبارداری هر چند ممکن است سبب تغییرات چشمگیرفیزیولوژیک در بدن زن شوند، اما تأثیر عمده ای روی عملکرد فرد نخواهند گذاشت .
- حاملگی در ۲ تا ۳ ماه اول ، اثر منفی روی عملکرد نمی گذارد ، لابد می
دانید در المپیک سال ۱۹۵۶ ملبورن ، ۳ تن از برندگان مدال طلا حامله بودند .
حتی بعد از طی حاملگی اگر وضعیت جسمی و شکل پیش از حامگی زن بازگردد ،
مشکلی در رقابتهای ورزشی نخواهد داشت .
- ورزش سبب بهبود دانستیه ( تراکم ) استخوان زنان نمی شود بلکه فقط سبب
حفظ آن می گردد . در صورت مصرف مقادیر کافی کلسیم ، ورزش احتمالاً در شکل
گیری استخوانهای قویتر کمک خواهد کرد .
- هیچ محدودیت سنی برای شرکت در ورزشهای استقامتی وجود ندارد . حتی زنان
۸۰ ساله هم توانایی شرکت منظم در دوهای ماراتن را دارند ، اگر چه مدت زمان
طی شده بیشتر خواهد بود .
- دقیقاً معلوم نیست که آیا زنان سریعتر می دوند یا مردان ؟ فقط می
دانیم که در ازای هر دهه عمر ، زنان توانایی سرعت بخشی در دویدن به میزان
۱۴ متر در دقیقه دارند . در حالیکه این رقم برای مردان ۷ متر در دقیقه است .
البته با توجه به اختلالات فیزیکی به نظر نمی رسد که زنان توانایی غلبه بر
مردان در مسافتهای کوتاه را داشته باشند . اما ، عکس این موضوع در دوهای
با مسافت طولانی صدق می کند که به نظر می رسد به علت چربی بالاتر موجود در
بدن زنان است و به عنوان منبع انرژی عمل می کند . به علاوه تعریق در
دماهای بالاتر بدن ، سبب حفظ و نگهداری بیشتر آب بدن خواهد شد .