پروتکل ها و DNS

فرمت :WORD                                                     تعداد صفحه :37

آموزش  DNS. 1

تاریخچه DNS. 2

پروتکل DNS. 2

پروتکل DNS و مدل مرجع OSI. 2

DNS. 3

Flat NetBios  NameSpace. 4

اینترفیس های NetBIOS و WinSock. 5

اینترفیس Winsock. 5

استفاده از نام یکسان دامنه برای منابع اینترنت و اینترانت.. 8

استفاده از اسامی متفاوت برای دامنه ها ی اینترنت و اینترانت.. 9

Reverse Lookup Zones. 11

آشنائی با پروتکل HTTP. 12

پروتکل HTTP چیست ؟. 12

توضیحات  : 13

پروتکل HTTP  : یک معماری سرویس گیرنده و سرویس دهنده 15

پاسخ سرویس دهنده 15

توضیحات  : 16

آشنائی با پروتکل های  SLIP و PPP. 17

PPP نسبت به SLIP دارای مزایای متعددی است : 17

وجه اشتراک پروتکل های PPP و SLIP. 18

نحوه عملکرد یک اتصال SLIP و یا PPP. 18

آشنائی با پروتکل FTP ( بخش اول ) 19

پروتکل FTP چیست ؟. 19

ویژگی های پروتکل FTP. 19

اموزش FTP. 23

Passive Mode. 25

ملاحضات امنیتی. 25

Passive Mode  و یا Active Mode ؟. 25

پیکربندی فایروال. 26

و اما یک نکته دیگر در رابطه با پروتکل FTP ! 26

پروتکل TCP/IP. 26

پروتکل های موجود در لایه Network پروتکل TCP/IP. 27

پروتکل های موجود در لایه Application پروتکل TCP/IP. 27

سیستم پست الکترونیکی واقعی. 28

سرویس دهنده SMTP. 29

سرویس دهنده POP3. 31

ضمائم 32

منابع: 32

 

آموزش  DNS

 DNS  از کلمات Domain Name System اقتباس و  یک پروتکل شناخته شده در عرصه شبکه‌های کامپیوتری خصوصا اینترنت است . از پروتکل فوق به منظور ترجمه  اسامی‌کامپیوترهای میزبان و Domain به آدرس‌های IP استفاده می‌گردد. زمانی که شما آدرس www.srco.ir را در مرورگر خود تایپ می‌نمائید ، نام فوق به یک آدرس IP و بر اساس یک درخواست خاص ( query )  که از جانب کامپیوتر شما صادر می‌شود، ترجمه می‌گردد . 

تاریخچه DNS

DNS  ، زمانی که اینترنت تا به این اندازه گسترش پیدا نکرده بود و صرفا در حد و اندازه یک شبکه کوچک بود، استفاده می‌گردید. در آن زمان ، اسامی‌کامپیوترهای میزبان به صورت دستی در فایلی با نام HOSTS درج می‌گردید . فایل فوق بر روی یک سرویس دهنده مرکزی قرار می‌گرفت . هر سایت و یا کامپیوتر که نیازمند ترجمه اسامی‌کامپیوترهای میزبان بود ، می‌بایست از فایل فوق استفاده می‌نمود.  همزمان با گسترش اینترنت و افزایش تعداد کامپیوترهای میزبان ، حجم فایل فوق نیز افزایش و  امکان استفاده از آن با مشکل مواجه گردید ( افزایش ترافیک شبکه ). با توجه به مسائل فوق، در سال 1984 تکنولوژی DNS معرفی گردید .

پروتکل DNS

DNS   ، یک بانک اطلاعاتی توزیع شده  است  که بر روی ماشین‌های متعددی مستقر می‌شود ( مشابه ریشه‌های یک درخت که از ریشه اصلی انشعاب می‌شوند) . امروزه اکثر شرکت‌ها و موسسات دارای یک سرویس دهنده DNS کوچک در سازمان خود می‌باشند تا این اطمینان ایجاد گردد که کامپیوترها بدون بروز هیچگونه مشکلی، یکدیگر را پیدا می‌نمایند . در صورتی که از ویندوز 2000 و اکتیو دایرکتوری استفاده می‌نمائید، قطعا از DNS به منظور  ترجمه اسامی‌کامپیوترها به آدرس‌های IP ، استفاده می‌شود . شرکت مایکروسافت در ابتدا نسخه اختصاصی سرویس دهنده DNS  خود را با نام ( WINS ( Windows Internet Name Service  طراحی و پیاده سازی نمود . سرویس دهنده فوق مبتنی بر تکنولوژی‌های قدیمی‌بود و از پروتکل‌هایی استفاده می‌گردید که هرگز دارای کارایی مشابه DNS نبودند.  بنابراین طبیعی بود که شرکت مایکروسافت از WINS فاصله گرفته و به سمت DNS حرکت کند . 

 از پروتکل DNS  در مواردی که کامپیوتر شما اقدام به ارسال یک درخواست مبتنی بر DNS برای یک سرویس دهنده نام به منظور یافتن آدرس Domain  می‌نماید ، استفاده می‌شود .مثلا در صورتی که در مرورگر خود آدرس www.srco.ir  را تایپ نمائید ،  یک درخواست مبتنی بر DNS از کامپیوتر شما و به مقصد یک سرویس دهنده DNS صادر می‌شود . ماموریت درخواست ارسالی ، یافتن آدرس IP وب سایت سخاروش است.

پروتکل DNS و مدل مرجع OSI

 پروتکل DNS معمولا از پروتکل UDP به منظور حمل داده استفاده می‌نماید . پروتکل UDP نسبت به TCP دارای overhead کمتری می‌باشد. هر اندازه overhead یک پروتکل کمتر باشد ، سرعت آن بیشتر خواهد بود. در مواردی که حمل  داده با استفاده از پروتکل UDP با مشکل و یا بهتر بگوئیم خطاء مواجه گردد ، پروتکل DNS از پروتکل TCP به منظور حمل داده استفاده نموده تا این اطمینان ایجاد گردد که داده بدرستی و بدون بروز خطاء به مقصد خواهد رسید .

 فرآیند ارسال یک درخواست DNS و دریافت پاسخ آن ، متناسب با نوع سیستم عامل نصب شده بر روی یک کامپیوتر است .برخی از سیستم‌های عامل اجازه  استفاده از پروتکل TCP برای DNS را نداده و صرفا  می‌بایست از پروتکل UDP  به منظور حمل داده استفاده شود . بدیهی است در چنین مواردی همواره این احتمال وجود خواهد داشت که با خطاهایی مواجه شده و عملا امکان ترجمه نام یک کامپیوتر و یا Domain به آدرس IP وجود نداشته باشد.  پروتکل DNS از پورت 533 به منظور ارائه خدمات خود استفاده می‌نماید. بنابراین  یک سرویس دهنده DNS به پورت 533 گوش داده و این انتظار را خواهد داشت که هر سرویس گیرنده‌ای که تمایل به استفاده از سرویس فوق را دارد از پورت مشابه استفاده نماید . در برخی موارد ممکن است مجبور شویم از پورت دیگری استفاده نمائیم . وضعیت فوق به سیستم عامل و سرویس دهنده DNS نصب شده بر روی یک کامپیوتر بستگی دارد.

جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید